مسلما کسانی که از عمق وجود خویش پی به استعدادهای خدادادی خود میبرند در زندگی موفق تر از کسانی هستند که در خارج از وجودشان به دنبال هنری میگردند تا با جسم و روح خویش عجینش کنند
در اولین دسته از انسانها .شخص بر روی توان درونیش سرمایه گذاری میکند و آن را به ظهور میرساند ولی در دومی عوامل خارجی بیشتر از مورد اول در سرنوشت شخص دخالت دارند در اولی شخص فرمانروای سرنوشت خویش است ولی در دومی این اطرافیان هستند که بر هدف او نظارت دارند پس پیش از اینکه دیگران پی به استعدادهای درونیتان ببرند خود یابنده گمشده وجودتان باشید مسلما دیگران شما را وسیله ای خواهند یافت برای رسیدن به اهدافشان شاید شما نیز به هدف خویش برسید ولی قبل از این مهم نردبانی بوده اید برای اهداف دیگران
برای اهداف دیگران وسیله نباشید بلکه مسبب رسیدن دیگران به اهدافشان باشید