«میم مثل مادر» ملاقلى پور نماینده ایران در اسکار

 

کمیته انتخاب فیلم ایرانى اسکار، فیلم «میم مثل مادر» ساخته رسول ملاقلى ‌پور، فیلمساز فقید ایران را از بین هشت نامزد اولیه براى حضور در رقابت اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسى زبان، به آکادمى علوم و هنرهاى سینمایى آمریکا معرفى کرد.

 کمیته انتخاب فیلم ایرانى اسکار متشکل از امیر اسفندیارى، محمد بزرگ نیا، کمال تبریزى، مجتبى راعى، محمد رضا سکوت، علیرضا شجاعنورى، رسول صدرعاملى، تقى على قلی زاده و اکبر نبوى، بود. 

به گزارش ایرنا، خبرگزارى جمهورى اسلامى ایران، امیر اسفندیارى، سخنگوى این کمیته اعلام کرد: پس از اعلام هشت فیلم در مرحله اول، درمرحله بعدى پس از بررسى گزارش هایی درخصوص سطح موفقیت فیلم ها درمجامع داخلى و خارجى، اکران عمومى، سوابق کمپانی هاى عرضه کننده در خارج از کشور و بازخوردهاى مطبوعاتى و انتقادى در نشریات خارجى، اعضاى کمیته به فهرستى مرکب از پنج عنوان رسیدند.

 پاداش سکوت ساخته مازیار میرى، خون بازى ساخته رخشان بنى اعتماد و محسن عبدالوهاب، زمستان است اثر رفیع  پیتز، وقتى همه خواب بودند از فریدون حسنپور و میم مثل مادر از جمله این عناوین بودند.»

وى افزود: «با توجه به بررسى هاى به عمل آمده به لحاظ فیلمنامه، کارگردانى و مسایل فنى وامکان تاثیرگذارى بر مخاطبان، هیات انتخاب به سه فیلم پاداش سکوت، خون بازى و میم مثل مادر متمرکز شد. که به اتفاق آراء و با بررسى جمیع جنبه ها میم مثل مادر انتخاب شد.»

 برخى از مطبوعات ایران پیش از این خبر داده بودند که فیلم «خون بازى» در این انتخاب بیش از بقیه فیلم ها شانس موفقیت دارد.

فیلم «میم مثل مادر» به گفته خود ملاقلى پور ستایش او از مقام مادر است. فیلم، ملودرامى است در باره زن جوانى به نام سپیده که علیرغم اطلاع پزشکان از احتمال معلول شدن فرزندى که در انتظار آن است؛ تصمیم به نگه دارى فرزند خود مى کند.

 رسول ملاقلى پور در اسفند ماه ۱۳۸۵ و در سن ۵۱ سالگى به هنگامى که براى بازبینى لوکیشن و تهیه مقدمات فیلم تازه اش به شمال رفته بود بر اثر حمله قلبى درگذشت.

از جبهه تا اسکار

 او در طول دو دهه فعالیت سینمایى، پانزده فیلم بلند ساخت که معروف ترین آن ها هیوا (۱۳۷۷)، مزرعه پدرى (۱۳۸۲) و قارچ سمى (۱۳۸۰) بودند. «میم مثل مادر» آخرین ساخته رسول ملاقلی پور بود.

 ملاقلى پور کار هنرى را با عکاسى در جبهه هاى جنگ ایران و عراق آغاز کرد و در طول فعالیت سینمایى خود از زمره فیلمسازانى بود که به موضوع این جنگ بیشتر پرداخت.

 فیلم «میم مثل مادر» به گفته خود ملاقلى پور ستایش او از مقام مادر است. فیلم، ملودرامى است در باره زن جوانى به نام سپیده (با بازى گلشیفته فراهانى) که علیرغم اطلاع پزشکان از احتمال معلول شدن فرزندى که در انتظار آن است؛ تصمیم به نگه دارى فرزند خود مى کند.

 علت معلولیت فرزند مسمومیت شیمیایى سپیده در جبهه هاى جنگ است. این مشکل با مخالفت و کنار کشیدن سهیل، همسر سپیده، از زندگى وى دو چندان مى شود اما سپیده مصممانه بر تصمیم خود مى ایستد و فرزند خود را بزرگ مى کند.

 در این فیلم گلشیفته فراهانى در نقشى متفاوت توانایى هاى بازیگرى خود را به نمایش گذاشته است. با این حال خود فیلم چندان مورد استقبال منتقدین سینما در ایران قرار نگرفت.

 سینماى ایران تاکنون موفق به دریافت اسکار نشده است و تنها در سال ۱۳۷۷ فیلم «بچه هاى آسمان»، ساخته مجید مجیدى نماینده ایران در اسکار، نخستین بار در جمع نا مزدهاى بهترین اسکار غیر انگلیسى زبان در سال ۱۹۹۹ قرار گرفت. نخستین فیلم ایرانى که به اسکار معرفى شد، «دایره مینا»ى داریوش مهرجویى در سال ۱۳۵۶ بود.

به گزارش سایت رادیو فردا